شکل گیری اولیه دانشکده مهندسی نقشه برداری فعلی به سال 1333 شمسی بر می گردد. مدتی پس از تشکیل سازمان نقشه برداری کشور بمنظور تربیت کادر متبحر نقشه برداری برایسازمانهای کشور، آموزشگاه نقشه برداری از طرف سازمان برنامه و بودجه وقت، در کنارسازمان نقشه برداری کشور تاسیس شد. با توسعه روز افزونی که در کارهای عمرانی وصنعتی کشور پدید آمد، نیاز به مهندس و کاردان نقشه برداری فزونی گرفت و بر مبنای این نیاز، آموزشگاه مزبور در سال 1345 به "مدرسه عالی نقشه برداری" تبدیل گردید. برای پاسخگویی و بر آوردن نیازمندیهای نقشه برداری کشور، مدرسه عالی نقشه برداری درسال 1353 تبدیل به دانشکده نقشه برداری گردید و با برنامه گسترده تری به کار خودادامه داد. از ابتدای فعالیت این مرکز آموزشی، دوره های کاردانی و کارشناسی ارشد درچند گرایش نقشه برداری دایر گردید و در اواسط دهه 1350 دوره تکمیلی کارشناسی نقشهبرداری به آن اضافه شد. تا قبل از انقلاب شکوهمند اسلامی بیش از 1100 نیروی کارآمددر مقاطع و رشته های گوناگون توسط دانشکده نقشه برداری وارد بازار کار شدند.

 پس از انقلاب اسلامی ، بر مبنای سیاست وزارت علوم، در سال 1359 دانشکده ها و مراکز آموزشی شهر تهران با هم ادغام شدند و دانشکده نقشه برداری قبل از انقلاب، جزو یکی از گروههای آموزشی دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی در آمد. گرچه این رشته، از نظر تشکیلاتی و سلسله مراتب اداری نزول کرده بود ولی با جذب نیروهای متخصص در گرایش های مختلف نقشه برداری و کوشش مجدانه اعضای هیئت علمی در راه اندازی دوره های مختلف در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا توانست کارآیی و توانایی خود را در متولی بودن رشته مهندسی نقشه برداری به اثبات برساند و نظر موافق شورای گسترش آموزش عالی را برای تبدیل شدن از گروه آموزشی به دانشکده اخذ نماید.

بطوریکه در سال 1381 مجوز تاسیس دانشکده مهندسی نقشه برداری توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری رسماً صادر شد و رشته نقشه برداری از دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی جدا شد و امروز به صورت دانشکده ای مستقل با نام "دانشکده مهندسی نقشه برداری" به فعالیت خود ادامه می دهد.

این دانشکده به عنوان اولین و تنها دانشکده نقشه برداری در سطح کشور علاوه بر تربیت نیروی متخصص انسانی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری ارتباط تنگاتنگی نیز با صنعت دارد. دانشکده از چهار گروه مهندسی ژئودزی، سیستم­های اطلاعات مکانی، فتوگرامتری و سنجش از دور و همچنین 5 آزمایشگاه پژوهشی و 14 آزمایشگاه آموزشی تشکیل شده است. در حال حاضر تعداد دانشجویان شاغل به تحصیل در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری به ترتیب برابر 159, 140 ,74 نفر می­باشد. تعداد 8 نفر عضو هیئت علمی با مرتبه استاد، 10 نفر عضو هیات علمی با مرتبه دانشیار و 2 نفر با مرتبه استادیار متولی آموزش دانشجویان و انجام تحقیقات دانشگاهی دانشکده می باشند.